සෙමෙන් සෙමෙන් විවර කල දෙනෙතට අයුබෝවන් කී උදෑසන සෞම්ය හිරු එළිය සහන්ට ඇති කලේ ප්රමෝදයකි.
"හප්පා එලාම් සද්දයක් නැතිව නැගිට්ටහම තියන සනීපෙ"
අතපය දිග හැරි සහන් ජනේලය දෙස හැරී යලි ගුලි වූවේ කල්පනාවකට වැටෙමිනි.
ඊයේ දින ලියූ සාමාන්ය දැනීම ප්රශ්න පත්රයෙන් උසස් පෙළ විභාගය හමාර විය. ඒ සමඟම අතිශය අවිවේකී වසර දෙකක නිමාවද ලැබුවේ සිතට ඉගිලී යන තරමේ නිදහසක් මෝදු කරවමිනි.
විභාගය නිම වීමේ සහැල්ලුව තවත් මෙනෙහි කරන අතරම ඔහුගේ සිතුවිලි තුලට ගොඩ බැස්සේ සයුරිය. සහන් ඇයව අමතන්නට පුරුදුව සිටියේ "සයූ" කියාය. සයූ සහන්ගේ සම වයසේ මිතුරියකි. අසල්වැසියන් අතර සම වයසේ සිටියේ ඔවුන් දෙදෙන පමණක් බැවින් කුඩා කල සිටම ගජ යහළුවන්ය. පාසැල් ගියේ, පන්ති ගියේ පාඩම් කලේ එකටමය.
තමා සයූ ගැන මිතුරු කමකට වඩා යමක් බලාපොරොත්තු වන බව දැනෙනෙන්ට වූවේ සාමන්ය පෙලට සූදානම් වන අවදියේ දීය.
සාමාන්ය පෙලට දෙදෙනා එකතුව පාඩම් කරන අතරේදී ඇයට හොරෙන් ඇගේ සුන්දරත්වය විඳි අයුරු සහන් සිහි කරන්නට විය.
ඇගේ සිනහව, යාන්තමට වල ගැසෙන දෙකම්මුල්, තද කලු පැහැ දීප්තිමත් ඇස්, නිතරම මුහුණට වැටෙන අකීකරු කෙස් කැරැල්ල මේ සියල්ලට ඒ දිනවල තමා ඇලුම් කල හැටි මතක් වන්නේ අද ඊයේ මෙනි.
"මොකෝ මේ මගෙ මූනේ තොරණක් වත් තියද ඔච්චර බලන් කල්පනා කරන්නෙ?"
දිනක් සයූ ඇසූ සැනින් තමා ලජ්ජාවට පත් වූ සැටි සිහි වී යලි සිනා නැගින.
දැඩි ලෙස විනීත හා ඉගෙනුමට ලැදි අයෙකු වූ සහන් තම හැඟීම් සයුරිගෙන් සැඟවූවේ තම අදහස තමාගේ හා ඇයගේ ඉගෙනුමට බාධාවක් වේයැයි සැකයෙනි. දින ගණනක් සිතුවිලි සමඟ පොර බැඳ අවසානයේ උසස් පෙළ නිම කරන තෙක් ඉවසා සිටීමට ඔහු තීරණය කලේය.
ඉන්පසු සහන්ගේ සිතේ රජ කල එකම සිහිනය වූවේ ඇයව තමාගේ කර ගැනීමය. සිතින් පමණක් පෙම් කිරීමේ දුක මෙන්ම රසද හොඳ හැටි විඳීමට ගෙවුනු වසර දෙකේදී ඔහුට හැකි විය.
"හ්ම්ම් අද තමයි දවස"
යලිත් අත පයෙ හිරි අරිමින් නැගී සිටින අතර සහන් සිතීය.
"ආ ඉලන්දාරිය නැගිටල තියෙන්නෙ, මාත් සද්ද බද්දයක් කලේ නෑ ඇහැරේවි කියල. කොච්චර කාලෙකට පස්සෙද හරියකට නිදා ගත්තෙ"
කුස්සිය දෙසට එන සහන් දුටු සහන්ගේ මව පැවසීය.
"අම්මේ මම සයූලගෙ දිහා ගිහින් එන්නම්"
ඔහුගේ සිතේ තාමත් වැඩ කරන්නේ එකම සිතුවිල්ලය.
සහන්ගේ මවට සිනා පහල විය.
"ඔව් ඉතින් කොහොමත් වැඩි හරියක් හිටියෙත් එහෙනෙ, සයූලගෙ අම්මට කිව්ව කියන්න හෙට හවස බෝධි පූජාවක් තියනව සයූත් එක්ක එන්න කිව්ව කියල"
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
ගෙදරදී තදියම තිබුනාට, සයූගේ නිවසට ලං වන විට හද ගැස්ම වැඩි වෙන්නට විය. මෙතෙක් කල් ලඟම මිතුරා ලෙස ඇසුරු කල තමා මෙවෙනි යෝජනාවක් කල විට ඇය කුමක් සිතාවිද.
"නෑ නෑ සයූ මම ගැන හොඳට දන්නවනෙ, එයා අකමැති වෙන්නෙ නෑ"
ඈත සිටම සයූ මිදුලේ සිටිනු සහන්ට දැකිය හැකි විය.
ඇය වෙනදාටත් වඩා ලස්සනැයැයි ඔහුට දුටු සැණින් සිතුණි.
"දෙවියනේ අද දවස ඉවර වෙද්දි මේ කෙල්ල මගේ වේවි නේද" සහන්ගේ හද ගැස්ම තවත් වේගවත් වූවේ ඒ සිතුවිල්ලේ ගැබ් වූ සතුටත් සමඟය.
"මට නිකමට හිතුන සහන් උදේ එයිවත්ද කියල"
සිනාසෙන දෑසින් යුතුව සයුරි පැවසීය.
"අම්මෝ දැනෙන නිදහස නේද සහන්, පහු ගිය දවස් ටික මතක් වෙද්දිත් මට පිස්සු වගේ"
" ඒක තමා, කමක් නෑ මහන්සි උන නිසානේ අවුලක් නැතිව ඔක්කොම පේපර් ටික ලියා ගන්න පුලුවන් වුනේ"
"අපෝ ඔව් සහන්, ඔයාගේ සපෝර්ට් එක නැත්නම් මම පේපර් තුනම ඇන ගන්නව ශුවර් එකටම" සයුරි පැවසූවේ අවංකවමය.
"ආ මේ සහන් පුතානේ, යන්තම් ඒ යුද්දෙත් ඉවරයි නේද?" මගෙ ඔලුවටත් ලොකු බරක් වෙලා තිබ්බෙ, දැන් ඉතින් නිදහස්" සයුරිගේ මව පැවසීය. ඇය කවදත් සහන්ට සැලකුවේ සිය පුතෙකුට මෙනි.
"මොකද ඉතිං තාම එලියෙ, අව්වත් සැරයි. ගෙට එන්න පුතේ" මම බොන්න මුකුත් හදාගෙන එන්නම්.
අඩ පැයක් පමණ වල් පල් කියවූ පසු සහන් මඳක් නොසන්සුන් විය.
"කොහොමද මාතෘකාවට එන්නෙ, එක පාරට මුකුත් කියන්නත් බැහැනෙ"
"අහ් මේ සහන් ඔයාට පොඩි බඩ්ඩක් කියන්න තියේ" සයුරි එකවරම පැවසීය.
"ඔන්න ඔයාගෙන් ලොකු හෙල්ප් එකක් ඕනෑ, මට මේක වෙන කියන්න කෙනෙකුත් නෑ අනේ."
'හරි හරි ඉස්සෙල්ල කියන්නකො බලන්න"
"සහන්, ඔයා දන්නවද මේධගෙ අයියා?"
"කවුද?..!'
"ඇයි අනේ අර සෙන්ට්රල් එකට ගියේ...! චන්දිමාල් අයියා, දැන්
නම් කැම්පස්"
"අහ් චන්දිමාල් අයියා, එහෙම කියන්න එපැයි. දන්නවා දන්නවා"
"ඉහි ඉහි ඔන්න කාටවත් කියන්න බෑ හැබැයි හරිද!!"
"හරි හරි ඉතින් කියන්නකො ඇඹරෙන්නෙ නැතුව" එසේ පැවසුවද සහන්ගේ සිත නොසන්සුන්ය.
"මේ එයා ටික කාලෙකට කලින් මේධා අතේ මට කැමතියි කියල එවල තිබ්බනෙ"
"නෑ..! ඉතිං?..!
"ඒ අයියා හොඳ පාටයි, මටත් කැමැත්තක් තිබ්බ. ඒත් ඒ ලෙවල් ඇනෙයි කියල බයට මම කැමති නෑ කියල යැව්ව"
"අහ් ඒක හොඳයි!" සහන්ගේ ගිනිවදිමින් තිබූ සිතට අයිසි කැටයක් දම්මාක් මෙන් දැනින.
"ඉන්නකො ඉතිං, ඊයෙ හවස චන්දිමාල් අයියා ඉස්කෝලෙ ගාවට ආවනේ, විභාගෙ කොහොමද ඇහුවා? ටිකක් විස්තර කතා කර කර හිටියා, ඊට පස්සෙ ඇහුවා එයා තාම බලාගෙන ඉන්නවා. උත්තරේ වෙනසක් නද්ද කියලා, අය්යෝ මට මොනා උනාදා මන්ද හලෝ, මම හිනා වෙලා බැලුව. එයා දැන ගත්ත කැමතියි කියලා, ඒ එක්කම බස් එක ආවා. මම නැගල ආවා"
අවසන් විස්තරය අසා සිටි සහන්ට මුලු ලෝකයම කඩා වැටෙන සෙයක් දැනෙන්නට විය. යමක් පවසන්නට උත්සාහ කලද වචන පිට නොවේ. සයුරිට සිය වියවුල සැඟ වීමට ඉබේම බිම බැලිණ.
"ඔක්කොම කරගෙන තමා මට කියන්නෙ නේද?" යන්තම් වචන ගැට ගසා ගෙන බිඳුනු හඬින් සහන් පැවසීය.
"ඉතිං සහන් ඊයෙ කියන්න වෙලාවක් තිබ්බෙ නැහැනෙ අනේ, එක නෙවෙයි. එයා ගැන පොඩ්ඩක් හොයල බලන්නකො සහන්, ඔයා අදුනන අය නැද්ද එයාගෙ කැම්පස් එකේ"
"දැන් ඉතිං මොනව හොයලා බලන්නද, බැඳ ගත්ත බෙරේ ගහන එකයි තියෙන්නෙ" තම හඬ සැර වූවා වැඩි දැයි සහන්ට පසුතැවිල්ලක් ඇති විය.
"මොකද මේ තරහ ගිහින් වගේ? ඇයි එයා හොඳ කෙනෙක් නෙවෙයිද සහන්?"
දුරකථනය ඔබ ඔබ සිටි සහන් හදිසියේ එය කන තබා ගත්තේ හදිසි ඇමතුමක් පැමිණි බව හඟවමිනි.
"අහ් එහෙමද, හරි හරි මම ඉක්මනට එන්නම්"
"සයූ පොඩි හදිස්සියක්, මම පස්සෙ වෙලාවක එන්නම්. අම්මට ගියා කියන්න"
"හ් හා, ඇයි සහන් මොකද්ද හදිස්සිය"
ඒ අසන විටද සහන් පාරට බැස අවසානය.
"සුදු දූ..!, කෝ සහන් පුතා?"
ඒ හා පැමිණි සයුරිගේ මව ඇසීය
"අනේ මන්ද අම්මෙ හදිස්සියක් කියල ඔන්න මේ දැන් ගියා"
"අර මොකද! වෙනදට වැඳල කියල යන ලමයා, ඇහුවෙ නැද්ද මොකද්ද කාරනේ කියල?"
"ඇහුවා අම්මෙ ඒකට උත්තර දෙන්නවත් නැවතුනේ නෑ"
මෙසේ කී සයුරි කාමරයට වැදිනි,
ඇඳට පැන කොට්ටය බදා ගත්තේ මෙතෙක් සිර කර ගෙන සිටි සිතේ දුක කොට්ටයට මුදා හැරීමටය.
සිදු වූ දෙය ඇයට හොඳින් වැටහින. මෙය බොහෝ කලක සිට බලාපොරොත්තු වූවකි.
කුඩා කල සිටම හොඳම මිතුරා මෙන්ම, පවුලේ එකම දරුවා වූ තමාගේ සොහොයුරා යන තැන් දෙකම පිරවූවේ සහන්ය. සිය දෙමවුපියන්ට මෙන්ම ඇය සහන්ටද ආදරය කලාය. නමුත් ඇයට කිසි විටක එය සහන් පෙම්වතා කර ගැනීමේ ආදරයක් නොවීය. ඇගේ සිහින කුමරාගේ තැන අරක් ගැනීමට සමත් වී සිටියේ චන්දිමාල්ය, සිය මිතුරියගේ වැඩිමහල් සහෝදරයා වූ ඔහු දුටු දිනම සයුරිට අමුත්තක් දැනින. සසර පුරුද්දට මෙන් චන්දිමාල්ටද සයුරි ගැන කැමැත්තක් ඇති වී තිබින.
සාමාන්යය පෙල ආරම්භයේ සිට සහන්ගේ අමුත්තක් ඇති බව සයුරිට දැනෙන්නට විය. වෙනදාට වඩා සහන් තමා දෙස බල බවත්, වෙනදාටත් වඩා තමා ගැන සැලකිලිමත් වන බවත් ඇයට වැටහින. වීමට යන දෙය තේරීමෙන් ඇයට ඇති වූවේ බියකි.
ඒ සිය හොඳම මිතුරා, සොහොයුරා තමාගෙන් දුරස් වේයයි යන බියය. විටෙක චන්දිමාල් ගැන පැවසීමට සිතුනද, නමුත් ඉන්පසු සහන් තමාගෙන් දුරස් වේවි යන බියද, සහන්ගෙන් ලැබෙන සියුම් සෙනෙහසට ඇති ලෝබ කමද ඇයව වැලැක්වීය.
මේ සිතුවිලි අතර ඊයේ දින සිදුවීමද සයුරිගේ සිතට නැගින, ඇය පැවසූවේ බොරුවක් නොවේ. විභාගය අවසන් කර පාසැලෙන් එලියට එනවාත් සමඟම ඇයට චන්දිමාල් මුණ ගැසින.
වසර දෙකකට පමණ පෙර ඔහුගෙ යෝජනාව තමා ප්රතික්ශේප කලේ ඉගෙනුම් කටයුතු වලට බාදා වේවි යන බිය නිසා බව චන්දිමාල් වටහා ගෙන සිටියේය. නැවත යොමු කල යෝජනාවට තමාගෙන් ලැබුනු මදහසෙහි පිලිතුර වුවමනාවටත් වඩා ගැබ්ව තිබෙන්නට ඇති බව චන්දිමාල්ගේ තුතිබර සිනහව සයුරිට දැන්වීය.
"කමක් නෑ සහන් මාව තේරුම් ගනීවි, එයාට බෑ මාත් එක්ක තරහ වෙන්න" අවසානයේ සයුරි එසේ සිතා සිත සැහැල්ලු කර ගත්තාය.
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
සහන්ට තමා නිවසට පැමිනි අයුරක් සිහි කල්පනාවේ නොවීය. තමා මෙතරම් අවාසනාවන්ත වූයේ මන්ද යන ප්රශ්ණයෙන් සිත පිරී තිබිණ. කාමරයේ දොර වසාගත් ඔහු ඇන්දට වැටින. සිදු වූ දෙය පිලිගැනීමට තවම සිත සූදානම් නැත.
දහසක් මතක සටහන් අතරෙන් සිතට නැගෙන්නේම සයුරිවය. කයට වේදනාව ඉවසිය නොහැකි වන කල සිහි නැති වන්නාක් මෙන් වේදනාව වැඩි වන සිත හිරිවැට්ටීමට සහන් නින්දට වැටින.
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
දින දෙකක් පුරාවට සහන් දැකිය නොහැකි විය, ඔහුගේ දුරකථනයද ක්රියා විරහිත කර ඇත.
"දෙයියනේ සහන් කරදරක් වත් කර ගත්තද"
සයුරිට කිහිප වතාවක් සිතිණ.
තෝන්තු වූ සිතින් සයුරි කාමරයට පැමිණියේය.
ඒ හාම ඇයගේ දුරකතනය නද දෙන්නට විය.
"සහන්...!!!"
ඇය හනික පිලිතුරු දිණි.
" හෙලෝ සයූ, යාලුවෙක්ට පොඩි කරදරයක් වෙලා එහෙ යන්න වුනානෙ. ඔයාට කියන්නත් බැරි උනා.
අහ් එදා ඔයගෙ කතාවට මුකුත් කියන්නත් බැරි උනානෙ මේ කලබලේ නිසා, චන්දිමාල් අයියා හොඳ කොල්ල, මාත් අදුනනව ටිකක්. මම අදුනන අයිය කෙනෙක් ඉන්නව එයාගේ කැම්පස් එකෙ. එයත් කිව්ව එහෙම්මම, මම අද හවස් වෙලා ඔය පැත්තෙ එන්නම්කො තව ටිකක් විස්තර කතා කරන්න!, එහෙනම් තිබ්බා! බුදුසරණයි...!"
"බුදුසරණයි! " සයුරි සිහින් හඬින් පවසීය.
ඇයට මෙය අදහා ගත නොහැක.
"එයා මාව තෙරුම් ගත්තා"
මෙවැනි මිතුරෙක් ලැබීමට තරම් තමා වසනාවන්ත වීමේ සතුට සයුරි සැහැල්ලු සිතින් විඳින්නට විය.
හ්ම්ම්... මටත් ඉන්නවා එහෙම හොදම යාළුවෙක්. එත් මීට වඩා ටිකක් එයාට පිස්සු. :ඩී
ReplyDeleteඑහෙනම් ටිකක් පරෙස්සමට :D
Deleteහැබැයි ඉතිං යාලුවෙක් නම් අවුලක් නෑ
යාළුකම අවුලක් නෑ, යාළුකමට එහා ගිය බැඳීම හෙන ඩේන්ජරස්..
ReplyDeleteසහන් හොඳ මනුස්සයෙක්..අද ගොඩක් වෙලාවට ඔය සහන්ලා තමයි හිතාගෙන හිටිය දේ නොලැබුනාම සයුරිලට පිරියෙන් ඇනලා මරලා දාන්නේ.
අපොයි ඔව් යාලුකමට එහා යන්න ගියොත් තියෙන ඇයි හොඳයියත් නැති වෙන්න පුලුවන්. මොනවා වුනත් හිත පාලනය කරගෙන ඉන්න එකයි දක්ශයා!
Deleteඅන්න කොල්ලෝ...!
ReplyDeleteසුභ වේවා!!! රාජ සම්පත් ලැබේවා!!!
ඒකනෙ ඒකනෙ හෙහ් හෙහ්
Deleteගින්දරයි පුලුනුයි එක ලඟ තිබ්බහම ඇවිලෙන්නෙ නැත්තේ ගොඩක් කලාතුරකින්!
ReplyDeleteකතාවෙ ඇත්තක් නැත්තේ නෑ! ඒත් ඉතිං අවුල ගන්නෙ නැතුව ඉන්නත් බැරි නෑ
Deleteකෙල්ලෙකුට කොල්ලෙක් හොඳම යාළුවෙක් හැටියට ආශ්රය කරන්න පුළුවන්. මටත් ඉන්නවා එහෙම හොඳම හොඳ යාළුවෙක්. පොඩි කාලෙ ඉඳන්ම දන්න කෙනෙක්නම් නෙමේ. ඒත් මම දැන් ඉන්න ඔෆීසියට ආව දා ඉඳ ( අවුරුදු දෙකකට වැඩියි ) ඌ මගෙ හොඳම යාළුවා වෙලා ඉවරයි. ඔය සබිත් කියනවා වගේ 'ගින්දර සහ පුළුන් ' කතාව නම් මිනිස්සු නිකරුනේ මවා ගත්ත කතාවක් විතරයි. විරුද්ධ ලිංගිකයින් යාළුවන් වූ පමනින්ම ආදරය ඇති වෙනවාද කියන එකත් හිතන්න වෙනවා.
ReplyDeleteඒක හරි ලිහිණි වෙන අදහසකින් යාලුවෙක් හැටියට හිටියත් ඒ යාලු කමට වැඩි ආයුශ නෑ. ඒත් ගොඩක් කල් ආශ්රය කරන්න පුලුවන් ඇත්තටම යාලුවො හැටියට ඉන්න අයට. මිත්රත්වයට ගෑණු පිරිමි බේද නෑ
Deleteයාළුකමත් ආදරයත් හරි හැටි තේරුම් ගත්ත සයුත්, යාළුකමත් සහෝදරකමත් තේරුම්අරන් සිතට එකඟව සුබ පැතුවනම් සහනුත්.. ඒ පරිත්යාගය හැමදාටම හිත්වල තියේවි..! :)
ReplyDeleteඔව් නන්ඳු, ඕනෙ කෙනෙක්ට වරදින්න පුලුවන්. ඒ වැරදි හදාගෙන හරි පාරට එන එකයි පුරුදු වෙන්න ඕනෙ.
Deleteඑහෙම වෙන්න පුලුවන් නම් හොඳයි. නමුත් අමාරුයි. මට ඔය වගේ කෙලියක් වුනා. පස්සෙ කියන්නම් තාර බර ඇරලා.
ReplyDeleteඅහ් ඔන්න ලඟදිම මරු කතාවක් අහන්න පුලුවන් වෙයි වගේ! :D
Deleteමාත් හිතන්නේ නැහැ එච්චර ඉක්මනට ඒක එහෙම වෙයි කියලා.
ReplyDeleteතේරුනේ නැහැනෙ අප්පා! ඒක කිව්වෙ?
Deleteඅපුරු යාලුවෙක් .....
ReplyDeleteක්හොම වුනත් පව් එයා .....
මොනව කරන්නද ඉතින් බලෙන් කැමැත්ත ඇති කරගන්න බැහැනෙ
Deleteයාලුවෙක් කියන්නෙ ජීවිතේට ලැබුන වටිනාම තෑග්ගක්. විශේෂයෙන් ගෑණුළමයෙක්ගෙ හොඳම යාලුව පිරිමි ළමයෙක් උනාම ඒ ගෑණු ළමයට එයා යාලුවෙක් විතරක්ම නෙවෙයි සහෝදරයෙකුත් වෙනව. ඒ බැඳීම හරි සුන්දරයි. ඒ විදිහෙ යාලුකමක් කියන්නෙ කිසිම හේතුවක් නිසා නැතිවෙන්න ඉඩ දිය යුතු නැති, හරි අපූරු බැඳීමක් කියලයි මට හිතෙන්නෙ. ඒ නිසා මං හිතන්නෙ සහන් ගත්ත තීරණය හරියටම හරි.
ReplyDeleteඒක සම්පූර්ණ ඇත්ත, වැරදි වැටහීමක් ඇති වුනත් ඒව නිවරැදි කර ගෙන යාළුකම රැක ගන්න පුලුවන්
Deleteසහන් වගේ හොඳ මිතුරෙක් ලැබිම සයුරිගෙ වාසනාව. දෙන්නම දෙන්නවම තෙරුම්ගෙන පිවිතුරු මිතුරුකම රැකගත්තා. ලස්සනට ලියලා තියනවා ගිමන්!
ReplyDeleteගොඩක් ස්තූතියි ෆාතිමා!
Deleteආදරෙන් පිලිගන්නවා ගිමන්හලට!
මේ වාගේ සොයුරු පෙමක් තියෙන එක කොච්චර හොඳයිද. මගෙත් පාසැල් කාලෙ හිටියා මේ වාගේ යහළුවෙක්. හුඟ දෙනෙක් හිතා හිටියෙ අපි ප්රේමවන්තයො කියල. නමුත් එයා සොහොයුරෙක් ලෙස මා ආශ්රය කලේ. ඒ කාලෙ හරිම සුන්දරයි. මගෙ ජිවිතේ වෙච්ච හැම පෙරලීමක්ම එයා දැනන් හිටිය. අදටත් ඒ මතකය හොඳින් මට තියෙනව. නමුත් රට අත්හැරල හියාට පස්සෙ අපි හමු උනේම නෑ. ඉන්නා තැනක් අදටත් දන්නේ නෑ. හරිම ලස්සනට ගලපා ලියල තියෙනවා ගිමන්. ජයම වේවා!
ReplyDeleteගොඩක් මෙහෙම යාළුකම් තියෙන්න බෑ කිව්වත් මම දන්න ගොඩක් අය ඉන්නවා ගොඩක් හොඳ යාලුවො විදිහට කිසි අවුලක් නැතුව ඉන්න අය. ඉතිං චන්දි එහෙම අමතක කරල බැහැනෙ. මෙහෙ ආපු වෙලාවක හොයල බලන්න
Deleteෂුවර්ද සහන් කොලුවා තේරුම් ගත්තාය කියලා. මට හිතුනේ නම් සහන් ගැලවෙන්න වගේ වචන ටිකක් කියලා දැම්මා කියලා
ReplyDeleteපොඩි කාලෙ ඉදන් ආශ්රය කල දෙන්නෙක්නෙ, අමාරුවෙන් හරි හිත හදා ගන්න ඇති!
Deleteලස්සන කතාවක් ගිමන් අයියේ..
ReplyDeleteස්තූතියි වකා නංගි!
Deleteඅගේ ඇති තැනක්නේ මේ.. කතාවත් තදින්ම හිතට ඇල්ලුවා..
ReplyDeleteගොඩක් ස්තූතියි නලීන්,
Deleteආදරෙන් ගිමන්හලට පිලිගන්නවා!
ආයෙත් ඇවිත් යන්න එන්න
සමාජගත කිරීම ඉතාම වටිනවා.ගන්න පුළුවන් නම් ලියන දෙයකින් එයයි වැදගත්.සාර්ථක නිර්මාණයකි.
ReplyDeleteස්තූතියි ගයානි!
Deleteඅදත් වෙනදා වගේම ලස්සන කතාවක් ගිමන් අයියේ.. යාළුකමත් කියන්නේ වෙලාවකට තේරුම් ගන්න අමාරු දෙයක්..
ReplyDeleteස්තූතියි දිනේශ් මල්ලි!
Deleteඅපොයි ඔව් අනෙකව හරියට තෙරුම් ගත්තෙ නැත්නම් අවුල්
කතාව ඉවර වුනු විදිහට නම් මම සම්පූර්ණයෙන්ම විරුද්දයි අප්පා..ඇඬෙනවා..ඉහි ඉහි..
ReplyDeleteමොනා කරන්නද අප්පා ජීවිතේ හැටි!
Deleteදෙන්නා දෙන්නටම ආදරෙයි..ඒක පෙම්වතුන් නොවුනත් සදාකාලෙටම මිතුරු කමක් විදියට තියෙනවානේ.සහන් බුද්ධිමත් තිරණයක් ගත්තේ...කේන්ති අරන් එයා එක්ක තරහා නොවී...
ReplyDeleteදැන් ඉතිං අයියා කියන්න එපා කාලෙකින් බට්ටි ඇවිත් කියලා ආ....
හලෝ බට්ටි!
Deleteනාහ කොහොමද කොච්චර කාලෙකින්ද බට්ටි මේ පැත්තෙ ආවෙ!
හ්ම්ම්ම්.. යාළුකට අතරට ආදරය ආවාම වෙන ඇබැද්දියක මහත. මොනවා වුනත් ඒ මොහොතේ ආත්මාර්ථකාමී වෙන්නෙ නැතිව සහන් හැසිරුණ විදිය වටිනවා. ඒත් ඔයවගේ කරන අය විරලයි.
ReplyDeleteමුල් හරිය කියවන් යද්දි මම බැලුවා සයුරි කියන කොට මේ අපේ බ්ලොග් ලියන සයුරිත් කතාවේ ඉන්නවද කියලා :P
ඔහොම වැරදි වැටහීම බොහොම සුලබයි. මම හිතන්නෙ ගොඩාක් අය අනෙත් අයට වැටහෙන්න නොදී වැරදි හදා ගන්නවා. හපෝයි ඒ සයුරි නෙවෙයි!:D
Deleteසිත්තමීත් බැලුවා කථාව........ආදරේ කියන්නෙ ලබාගැනීම නෙමෙයි පරිත්යාග කිරීමක්.....සහන් ඒක තේරැම් ගත්තා ඇත්තටම එයා ආදරේ කරන කෙනෙක්......ආදරේ කරන අය දැන් හොයාගන්නත් නෑ.....ආත්මාර්ථකාමියෝමයි ඉන්නෙ.ගැහැණු පිරිමි හැමෝම......................
ReplyDeleteසිත්තමීටත් හොරෙන් ආදරේ කල සහන් වගේ කෙනෙක් හිටියා ඒ සිත්තමීගේ හොදම යාළුවා.......ගයි.ඒත් එයා දැන් මැරි කලා.මැරි කරන්න කලින් දවසෙයි සිත්තමීට කිව්වෙ මම උඹටත් හොරෙන් උඹට ආදරේ කලා අවුරැදු 5ක් ඒත් යාළුකම නැතිවෙයි බයට ම නොකිය හිටියා කියලා.ජීවිතේ මගේ ආදරණීයම යාළුවා.සංසාරෙ ඉපදෙන හැම ආත්මෙකම මම පතන එකම යාළුවා ගයි.
කථාව බැලුවම මට මතක් වුනේ එයාව......ලස්සනයි ගිමන් අයියේ කථාව
ස්තූතියි සිත්තමී නංගි!
Deleteබලනකොට හැමෝටම වගේ මේ වගේ කතාවක් තියෙනවා නේද! ඇත්තටම එහෙම යාලුවෝ ලබන්න පිං කරල තියෙන්න ඕනෙ
කතාව නම් ගොඩක් ලස්සනයි.. ඉවර වෙන විදියට ඇඬෙනවා.. මේක මනඃකල්පිත කතාවක්ද ඇත්ත කතාවක්ද හැබෑටම???
ReplyDeleteස්තූතියි! කතාව නම් මනඃකල්පිතයි. මෙහෙම ඇත්ත කතා වුනත් ඕන තරම් ඇති නේද
Deletewoow aiyee marama lassana kathawak....
ReplyDeleteස්තූතියි නංගි!
Deleteයාළුවෙක් හොදම යාළුවා කර ගන්නෙ කොහොමද
ReplyDeleteයාළුවෙක් හොදම යාළුවා කර ගන්නෙ කොහොමද
ReplyDelete